ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ

Είναι πολλά τα οφέλη που μπορεί να έχει η σχέση παιδιών με κατοικίδιων αλλά και αρκετοί οι κίνδυνοι τους οποίους ο γονιός θα πρέπει να γνωρίζει. Πολλά είναι τα παιδιά που έχουν ανάγκη και ζητούν ένα κατοικίδιο, επιθυμία η οποία φέρνει σε προβληματισμό αρκετούς γονείς.

Μελέτες έδειξαν πως η επαφή ενός παιδιού με ένα ζώο συμβάλλει κατ’ αρχήν στην καλύτερη απόδοση του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς το σάλιο που εκκρίνουν τα ζώα ισχυροποιεί την ανοσοσφαιρίνη Α που καθιστά τον οργανισμό αποδοτικότερο στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Επειδή ακριβώς τα παιδιά εκτίθενται από νωρίς σε εστίες μολύνσεων, ο οργανισμός τους αυτόματα μπαίνει σε τροχιά άμυνας. Τα κατοικίδια έχουν θεραπευτικές ικανότητες, καθώς έχει διαπιστωθεί πως η επαφή μαζί τους συμβάλλει θετικά σε ασθένειες, όπως το σύνδρομο Down, σε κάποιες μορφές αναπηρίας και τη δυσλεξία.

Πέρα όμως από τα σωματικά οφέλη, είναι πολύ σημαντικά και τα πνευματικά στοιχεία που ενισχύονται από την ενασχόληση με τα ζώα. Το παιδί αποκτά σφαιρική ανάπτυξη και παράλληλες κοινωνικές δεξιότητες. Γιατί, εκτός από την πίστη, την αγάπη και τη φιλία που το δένει με το ζώο, μαθαίνει να δίνει χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα. Γίνεται υπεύθυνο εφόσον πρέπει να το φροντίζει και έτσι από νωρίς αντιλαμβάνεται τη σημασία των υποχρεώσεών του. Οι έρευνες έδειξαν επίσης πως τα παιδιά που μεγαλώνουν με ένα ζώο έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και είναι πιο κοινωνικά και συναισθηματικά. Μπορούν να μάθουν και να χειριστούν καλύτερα τη γλώσσα του σώματος, ενώ εξαλείφουν σε μεγάλο βαθμό το συναίσθημα της μοναξιάς. Αξιοσημείωτο είναι επίσης πως τα παιδιά κυρίως της ηλικίας 5-8 ετών έχουν την τάση όταν μεγαλώνουν με ένα ζώο να απουσιάζουν λιγότερο από το σχολείο.

Παρατηρήθηκε ακόμα πως το δέσιμο των οικογενειών είναι μεγαλύτερο, ενώ σε παιδιά που έχουν χωρισμένους γονείς αμβλύνεται το συναίσθημα της έλλειψης. Προϋποθέσεις για την καλή συνύπαρξη ενός παιδιού με ένα ζώο είναι σίγουρα το παράδειγμα των γονέων ως προς τη συμπεριφορά απέναντί τους. Ένα ζώο δεν είναι παιχνίδι και σίγουρα τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να χειριστούν τις ενστικτώδεις αντιδράσεις τους ή να γνωρίζουν τι χρειάζονται. Για αυτό πρέπει να τα μάθουν να μην τα ενοχλούν και να τα σέβονται. Καλό είναι ειδικά στις αρχές να είναι παρών κάποιος ενήλικας που θα επιβλέπει και θα κατευθύνει τη μεταξύ τους σχέση. Μεγάλη σημασία έχει η συνειδητοποίηση πως ένα ζώο θα είναι για πολλά χρόνια μέσα στο σπίτι, επομένως πρέπει να είναι σίγουροι για την απόφασή τους και να μην το αφήσουν στο δρόμο αργότερα, επειδή τελικά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις του.

Με την προϋπόθεση, λοιπόν, ότι έχει προηγηθεί συμφωνία ανάμεσα στους γονείς και το παιδί σχετικά με την συμμετοχή του παιδιού στην φροντίδα και την υγιεινή του κατοικίδιου ζώου, η απόκτησή του μπορεί να επιφέρει πολλές και ποικίλες ευεργετικές τάσεις και συμπεριφορές στη ζωή του παιδιού. Ακόμα και να το φέρει, σχετικά προστατευμένα, σε επαφή με τη διαδικασία του πένθους και των συνοδών δύσκολων συναισθημάτων.

Για το Σύγχρονο Παιδαγωγείο:  

ΠαπαγεωργίουΓιώτα

Ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος

Συντονίστρια/ Εκπαιδεύτρια Σχολών Γονέων

Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού

Τηλ: 2721022287

                            e- mail: giotapapageorgiou@gmail.com